مرگ عبدالله دراثر انفلونزای سیاسی

 سرانجام انفلونزای سیاسی درافغانستان یک قربانی گرفت، اقای عبدالله که دیروز به دلیل دچار شدن به این بیماری شدیداً اشک تمساح میریخت، امروزبا مرگ نا بهنگام دچارشد.

با اعلام این خبر که آقای کرزی برنده انتخابات و رئیس جمهور آینده است، واقعاً شوکه شدم، چون این بازی اینقدر پیچیده شد که مردم اصلاً نکته ای به آن پی نمیبردند، وقتی به حرف های داکتر عبدلله و کرزی میدیدیم، تصور میکردیم، که دو رقیب هیچ وقت باهم یکجا نمیشوند و دشمنی شان از همینجا آغاز شده است، چون شیوه رقابت آنها آنطور خاک به چشم مردم ریخت که هیچ کسی قادر به درک بازی آنها نشدند، راست گفته اند که سیاست بی پدر و بی مادر است، انهم درکشوری مثل افغانستان که منافع ملی هیچ ارزشی برای سردمداران سیاسی ندارد، بلکه این منافع شخصی است، که انسان ها را خر میکند.

وقتی به داستان انتخابات امسال فکرکنیم واقعاً گیچ کننده است،انتخابات چطور وبه کدام شیوه برگزار شد؟ تقلبی که بیش از همه برای این انتخابات رسوایی آفرید و نشان داد که دزدان سیاسی درافغانستان آنقدر، به چپاول سرگرم هستند، که تقلب میلیونی آنهم بدون هیچ هراسی انجام میدهند و درآخرهم  با پافشاری و رفت آمدهای باداران خارجی مجبور به قبول دور دوم میشود.

وقتیکه انتخابات به دور دوم رفت، افراد ساده ای مثل من، فکر میکردند که واقعا دور دوم انتخابات برگزار میشود، بی خبر از اینکه چانه زنی ها  و مذاکرات برای تقسیم ناعادلانه ای قدرت درجریان است، و این تقسیم بواسطه باداران خارجی نظارت میشود.

دیروز داکترعبدالله هنگام اعلام خبر عدم اشتراک خود در دور دوم انتخابات اشک ریخت، واقعاً اشک تمساح بود،چون امروز دیده شد که با کرزی چطوربرسر تقسیم قدرت موافقت کرد.امروز با آمدن بان کی مون به کابل آنها سرانجام به توافق برسر تقسیم قدرت موافقت کردند و دیگر به انتخابات هم که یگانه توجهه مردمی بودن نظام را تضمین میکند، پشت پا زدند. بلی مسلم است که دزدان سیاسی به حال هیچ قافله ای رحم نخواهند کرد، و باید انتظار بیش از این نیزنداشته باشیم.