حرام نویسی در " حرام نویسی ها"

                   

نمیدانم چرا کسانیکه میخواهند یک نوشته حرام را نقد کنند، خود شان حرام مینویسند؟ آنهایکه امروز، به دلیل نشر یک مقاله که حالا معلوم نیست از که هست، اینقدر یخن پاره میکنند، باید بدانند که رنگ قلم خود شان نیز با بستن تهمت های ناروا و زشت به حرام کاغذ را رنگ میکند.من نمیخواهم مانند دوستان احساساتی به این نوشته ها برخورد کنم و یا به این نوشته ها واکنش نشان بدهم، اما برخورد آقای فراسو و یادوستان دیگری که میخواهند ، ازآقای امیری دفاع کنند،خردمندانه نیست.

·        اول اینکه آنچه درمورد مقاله ای استاد امیری تحت عنوان " مکثی بردن کشوتیسم سیاسی " نوشته شده، برداشت درست و یا به گفته شما نادرست یک شخص درمورد این مقاله است و اگر برخوردی نیز با آن صورت میگیرد باید با اصولی که شما برآن تآکید میکنید، صورت بگیرد، اما انچه دراین نوشته های شما دیده میشود، نشاندهنده نوعی کینه توزی نسبت به کسانی است که اصلاً به بنده مربوط نمیشود و تلاش میشود با بزرگ جلوه دادن این قضیه اهداف دیگر شان را بکوبند. عجیب این است که قلم فرسایی ها، بیش از اینکه درمورد مطلب بنده بوده باشد، درمورد محل کارمن بوده است که هیچ ربطی به آن مطلب ندارد.پس معلوم است، شما پیش از آنکه دغدغه انتقاد و دلیل برای رد این ادعا را داشته باشید،به دنبال تعقیب اهداف دیگر تان هستید که این خود نوعی حرام نویسی میشود برایش گفت.چون هدف دراین نوشته از پدر و مادرنامعلوم زاده شده است.

·        دوم اینکه اگر این نوشته از آقای امیری باشد یا نباشد، من به توانایی آقای امیری باور دارم و لااقل اندک شناختی نسبت به آثارش بدست آوردم، لازم نیست  دوستان دیگر دراین مورد معلومات بدهند اما انگیزه این نوشته از آنجا نشآت میگیرد که  احمدی نژآد از سه سال پیش بعنوان دن کیشوت هزاره سوم درایران مطرح بود و اگر این مطلب را ایرانی ها از دانشمندان ما سرقت کرده باشند، این برای من جای افتخار است و در صورت که خودم به این نتیجه میرسیدم، حتماً از استاد امیری پوزش میطلبیدم، لازم نبود، آقای فراسو بنده را در به خرچ دادن این شجاعت اخلاقی ترغیب میکرد. اما آنچه در مطلب آقای امیری آزاردهنده است این است که چطور یک دانشمند توانا استین را به جان بشردوست که تازه از میان قرن ها ظلم و استبداد، سربلند کرده  بر بزند و اینگونه آقای بشردوست را احمق بخواند. درحالیکه در میان سیاسیون جامعه خود، احمق به قدر کافی داریم که هر از گاهی سرنوشت مردم را با دالر و مقام معامله میکنند. از سوی هم شاید سوء تفاهمی بوجود آمده باشد که بنده از اینطریق درصدد تخریب دانشگاه کاتب بوده باشم، چون دوستان به نوعی این موضوع را به دانشگاه کاتب نیز ربط داده اند، من همیشه به وجود دانشگاه کاتب  با استادان لایق وبا تجربه وهمچنین، تکتاز بودن آن درمیان دانشگاههای خصوصی افتخار میکنم و هیچ گاه اجازه چنین جسارتی را به خود نخواهم داد.

·        سوم آنچه به آقای فراسو و دوستان دیگر برمیگردد،  که تلاش میکنند، این مطلب را به جاهای دیگر ربط بدهند و از اینطریق شخصیت های دیگر را هدف قرار دهند، وبا استفاده از حرف های زشت و ناروا بنده و یا عباس آرمان را بکوبند، هیچ تآثیری برما نخواهد گذاشت و کودکانه فکر کرده اند زیرا ضرب المثل عامیانه معروف خود را دارد. از سویی هم اینکه آقای فراسو دیگران را بی سواد خطاب میکنند، من نمیدانم که این آقا خودش ازچه وقت باسواد شده، چون تا دو سال پیش در یک مضمون ساده دانشگاه با سه چانس کامیاب میشد.با اینکه میدانم این نوع هرزه گویی ها صرف خرد نمودن شخصیت  نویسنده چیزی دیگری را درپی نخواهد داشت، اما ناگذیر باید به آن جواب داد. لازم است اسکیزوفیرنی، وروان پریشی را به این افراد نسبت داد تا بشردوست.

با این وجود فکر نمیکنم، چنین هرزه نویسی ها، که ظاهراً دردفاع ازمقاله استاد امیری نوشته میشود، مورد قبول خودآقای امیری ، واقع گردد