مکثی بر "دن کیشوتیسم سیاسی" نوشته علی امیری

                                                         

در یکی از شماره های روزنامه بسوی فردا، مقاله ای بسیار جالبی با استفاده از واژه های پیچیده سیاسی و فلسفی تحت عنوان" بشردوست دوزخی ترین سیاستمدار افغانستان" به چاپ رسیده بود، این مقاله ازآنجائیکه درمورد جنجالی ترین و استثنایی ترین چهره ای سیاسی و نامزد انتخابات آینده ریا ست جمهوری نوشته شده بود، بی تردید همه را جلب و وادار به خواندن میکرد. استفاده از واژه های ثقیل سیاسی ، فلسفی و حتی روانشناسی دراین مقاله اندکی درک انرا برای مردم عادی مشکل میساخت، با آنهم نشان میداد، نویسنده از یک درک بالای علمی و سیاسی برخور دار است.

دراین مطلب میخواهم به نکاتی درمورد این مقاله اشاره کنم. با احترام به آقای امیری که اگرچه آشنایی نزدیک با ایشان ندارم، اما برخی از آثار وی را مطالعه کردم . جدا از اینکه اوصافی را که نویسنده به آقای بشردوست نسبت داده درست است یا خیر؟ چند نکته دیگر دراین مقاله قابل تآمل است که باید به آن پرداخته شود.

نخست اینکه آقای امیری که از اساتید دانشگاه کاتب نیز هست دراین مقاله، تمام یک مقاله نویسنده ایرانی را سرقت نموده و تنها با جابجایی نام های اقای بشردوست بجای احمدی نژآد رئیس جمهور ایران ونام حامد کرزی رئیس جمهوری کشور ، بجای محمد خاتمی ریئس جمهور سابق ایران ! عین تحلیل را در باره افغانستان آورده است. درحالیکه تفاوت میان این چهره های افغانی و ایرانی، بیشمار است، اما بسیار مضحک است که با سرقت یک مقاله تحلیلی از وضعیت جامعه ایرانی اسامی شخصیت های فوق الذکر را جابجا کرد و آنرا با وضع کنونی افغانستان  وفق داد. این مقاله اصالتا از اقای جلال رحمانی یک نویسنده ایرانی است که بنده چند ماه پیش آن را در سایت " ایستگاه 13" که یک سایت ایرانی است خوانده بودم. برای روشن شدن بهتر موضوع به دوپاراگراف کوتاه از مقاله اصلی و کاپی شده  توسط  اقای علی امیری نقل می کنم

متن مقاله اصلی

" اگر خاتمی را نماینده بناپارتیسم ایرانی بدانیم، بی تر دید احمدی نژاد ، نه نماینده که بنیانگذار دن کیشوتیسم سیاسی در ایران است".

" احمدی نژاد نماینده نوعی تغزل و رمانتیسم سیاسی است. بازتاب نوعی آرمانگرایی عوام زده و گونه ای ایده آلیسم مبتذل و بی مایه است، و در یک کلام نشانه ی نوعی دن کیشوتیسم سیاسی است."

 متن کاپی شده

" اگر حامد کرزی را نماینده بناپارتیسم افغانی بدانیم، بی تر دید بشر دوست ، نه نماینده که بنیانگذار دن کیشوتیسم سیاسی در افغانستان است".

" بشردوست نماینده نوعی تغزل و رمانتیسم سیاسی است. بازتاب نوعی آرمانگرایی عوام زده و گونه ای ایده آلیسم مبتذل و بی مایه است، و در یک کلام نشانه ای نوعی دن کیشوتیسم سیاسی است".

بجزمواردی که براقای بشردوست در این نوشته تاخته شده، بقیه مطالب همگی به همین صورت کاپی شده وصرفا نام ها تغییر کرده و بعضا نام افغانستان اورده شده است.

با تمام شرمندگی وتاسف از چنین سرقتی که در این نوشته از سوی یک استاد دانشگاه و نویسنده صورت گرفته است اما

 اگرچند که ممکن است شماری از این اوصاف، شاید درمورد محمود احمدی نژآد که اصل مقاله درمورد وی نوشته شده درست صدق کند، اما نمیتوان آنرا بربشردوست و دیگر شخصیت های افغانی تحمیل کرد، چون وضع موجود افغانستان و خصوصیات شخصیت های سیاسی افغانی با وضع موجود ایران و شخصیت های ایرانی کاملاً متفاوت است.

نویسنده دراین مقاله، زمین را نرم دیده و تا توانسته بر آقای بشردوست هجوم کرده و وزنه های تهاجمی این مقاله که بر شانه های احمدی نژآد تحمیل شده همگی را بر اقای بشردوست گذاشته است و از همه واژه های مضحک، حتی "حماقت" دربرابروی استفاده کرده و هم ادعایکه بارها از سوی آقای بشردوست رد شده،  مبنی براینکه او گفته از هزاره های نیست که برسر مردم میخ کوبیده باشد؛ این ها تبلیغات منفی است که متآسفانه امروز از سوی شماری برضد وی صورت میگیرد.

برفرض اگر قبول کنیم که بشردوست دن کیشوت سیاسی است،  بیماری اسکیزوفیرنی یا روان پریشی دارد، دیوانه است و صد نوع بیماری دیگر، بازهم واقعیت هایکه بشردوست به آن اشاره میکند، سرجایش باقی خواهد ماند ودردهای مردمی را که وی به آن اشاره میکند، وجود خواهد داشت. وقتی گالیله تیوری چرخش زمین را مطرح کرد، همه او را دیوانه خطاب میکرد، اما او سرانجام مجبور شد که بگوید، دیوانه گفتن گالیله از چرخش زمین جلوگیری نخواهد کرد، امروز هم اگر بشردوست را دیوانه حتی خطاب کنیم، برواقعیت های موجود سرپوش گذاشته نخواهد شد.

باید قبول کنیم که بشردوست، دارای وِیژگی های منحصر به فرد است، جرئت، اعتماد به نفس، بدون پرده حرف زدن و ماجراجویی ازخصوصیات عمده او است، تا حال او در مناطق که یک شخص عادی سفر نمیتواند سفر کرده و مبارزه انتخاباتی انجام داده است و همچنان با ید بپذیریم که طبقاتی از مردم از وی حمایت نیز میکنند و او را نجات دهنده میپندارند.

بهرصورت گذشته از اینکه بشردوست میتواند، درانتخابات ریاست جمهوری برنده شود یا نه ؟به چه تعداد رای را به خود اختصاص داده میتواند و یا هم توان مدیریتی دارد یا خیر؟ استفاده از یک تحلیل زننده خارجی، برای خرد کردن یک شخصیت داخلی شاید انصافانه نباشد.