طالبان چگونه میجنگند؟

                    

یادم هست هفت سال پیش همه از طالبان متنفربودند، و حتی خود طالبان هراس داشتند از اینکه میگفتند، من در زمان حاکمیت طالبان عضویت آن گروه را داشتم،من درزمان حاکمیت طالبان درگوشه ای از کشور زندگی میکردیم که شاید،کمترین اسیب را ازآنها  دیده باشد، مدیر معارفی داشتم بااینکه کاملاً بی سواد بود، مشکل دیگرش این بود که هرگز به زبان فارسی دری صحبت کرده نمیتوانست.وی از اقتدار بسیار بالایی در اون منطقه برخور دار بود، وقتی مکتب میرفتیم ، باید لنگی( دستا) برسر میداشتیم، ورنه با خشم مدیر معارف روبرو میشدیم؛ وقتی طالبان سقوط کرد، یک روز وقتی بطرف شهر غزنی درحرکت بودم، اون مدیر سابق خود را در منطقه ای دیدم که چهره ای متفاوت از گذشته برای خود ساخته بود، دیگر نه لنگی داشت و نه ریشی مثل سابق دراز، چون او هراس داشت مبادا امریکایی ها او را بشناسد و بفرستد زندان گوانتانامو و یا بگرام.

اما امروز دیگر ترسی وجود ندارد، طالبان نه تنها اینکه ترس از طالب بودن خود و از سرکوب نیروهای امریکایی ندارد، بلکه آنها امروز از چند متری برنیروهای خارجی حمله میکنند و بعد پاه به فرار میگزارند، یکی از دوستانم میگوید: وقتی از پاکستان آمدم به قندهار و بعد بسوی کابل درحرکت بودم، درولایت زابل در منطقه ای که شاهراه شدیداً از سوی نیروهای اردوی ملی و پولیس محافظت میشد،  و درفاصله بیست تا 50 متری گشت پولیس واردوی ملی حضور داشت، موتر ما توسط یک طالب توقف داده شد.طالب از راننده ماه پرسید مسافر کابل داری، فوراً راننده جواب داد نه خیر مسافران من همه به غزنی میروند،راننده با طالب اشاره کرد، اردوی ملی و پولیس نزدیک است، اما این شبه نظامی که با سلاح پی که مسلح بود، سر خود را به نشانه ای بی تفاوتی حرکت داد. که گویا هیچ سرباز امنیتی اینجا وهیچ خطری متوجه او نیست.
                                                    

  

ازسوی دیگر طالبان اکنون شیوه های جنگی سابقه خود را کنارگذاشته اند، انها در موترهای شخصی جابجا میشوند و وقتی درنزدیک کاروان نیروهای امنیتی و نیروهای خارجی رسید، از موتر خارج شده و بسوی نیروهای خارجی شلیک میکنند و بعد پاه به فرار میگذارند ویا اینکه دیگر انها نیاز به جنگی جبهه ای با سربازان دولتی و خارجی ندارند، چون نمیتوانند؛ بلکه این جنگ چریکی است که میتواند موفقیت بیشتری آنها را  تضمین کند.

ماین های کنارجاده بهترین و پردستاورد ترین روش برای شبه نظامیان است، انها بیشترین تلفات را از اینطریق به نیروهای خارجی وارد میکنند.و سرانجام اینکی در روزهای اخیر شاهد سقوط چندین فروند هواپیمای نیروهای خارجی بودیم،سه فروند هواپیما در سه روزمتوالی در قندهار وغزنی سقوط کرد، و این حدس و گمان ها درمورد دست یافتن طالبان به سلاح های ضد هوایی را نیز تقویت میکند که دراین صورت نیروهای خارجی باید انتظار سرنوشت ارتش سرخ را بکشد.